پس از پيدايش ديده باني هاي ايستگاه راوين سوند (Rawinsonde)، نمودارهاي ترموديناميكي جهت ترسيم داده عمل كاوش (سوندينگ) و به منظور ارزيابي پايداري جو، مورد استفاده قرار گرفتند. 
به رغم پيشرفت هاي متعدد در تكنولوژي و روش هاي پيش بيني، نمودارهاي ترموديناميكي بعنوان يك ابزار لازم براي مفسر امروزي اوضاع جوي باقي مانده است. با اين حال اكنون ترسيم و تحليل سونداژها به نحو مطلوبي از راوين سوندهاي سنتي به سونداژهاي ارائه شده توسط مدل هاي NWP و مشاهدات ماهواره هاي سنجش از راه دور، توسعه يافته است.